In the picture : Huib Visser

Het vak is me met de paplepel ingegoten. Al heel jong ging ik aan de gang, daarbij heeft m’n vader ’t ook wel gestimuleerd, die zag al vroeg m’n talent. Al vanaf 8 jaar liep ik met schakelaars te sleutelen, vond m’n vader prachtig! Na afronden van m’n schooltijd, rond 1983, was ik zoekende. Er was toen net als nu een wereldwijde crisis en het was een slechte tijd op de arbeidsmarkt. M’n vader stelde voor in ’t bedrijf te komen werken. Toen ging ’t heel snel, 5 jaar later zat ik in de directie. En een paar jaar daarna heb ik alle aandelen overgenomen. Jong en ambitieus.

M’n vader zat nog wel in ’t bedrijf en de steun vanuit collega’s was groot. Het was een samenspel met z’n allen, waarbij ik dan de jongste was. Ik kreeg volop de ruimte me te ontplooien, maar kon ook terugvallen op anderen. Je groeit erin.

Vanuit de praktijk doorgroeien tot directeur zie je dat als een voordeel?
Als er hier een keer wat moet worden beoordeeld of je gaat kijken op een werk, weet je wel waar het over gaat. Ook bij ’t beoordelen van de prijs heb je zelf spullen in je handen gehad, weet je hoe je daar-mee moet omgaan en in wat voor tempo je dat zou kunnen doen. Bij de omvang als het bedrijf van Visser, vind ik werkervaring op de werkvloer een pré als directeur-eigenaar.

Ik ben een doener. Als er wat moet gebeuren sta ik graag mee te sleutelen. Ik zeg niet dat dat altijd goed is. Ik kan heel snel beslissingen nemen, dat probeer ik ook over te dragen. Als een klant iets vraagt van ons dan kunnen we als team snel inspringen, regelen en de  uitdaging aangaan. Dus heel service gericht. Als er wat gebeurt, een calamiteit bijvoor-beeld, dan is dat een serieuze uitdaging. Ook al moet er een team van vijftien man dag en nacht voor werken. Dan gaan we er wel met z’n allen voor. Daarin kun je je ook onderscheiden naar je klant toe.

[vol enthousiasme; red.]: de praktijk vind ik nog steeds leuk, dat vind ik toch wel een van de leukere dingen, een project bezoeken, zien hoe de mensen met hart en ziel ervoor gaan! Dat doet me heel wat.

Wij hebben daar natuurlijk ook last van. We moeten ook scherp blijven, zien dat prijzen onder druk staan. We hebben hier meer dan 50 man rondlopen en moeten uiteraard blijven zoeken. Natuurlijk gaan we er op onze manier ook in mee, maar ’t is lastig. We hebben één groot voordeel dat we als Visser zijnde, we zijn een oud bedrijf, in de loop der tijd vele relaties hebben opgebouwd. Dus op basis van onze relatiekringen hebben we een werkaanbod waar we voor een groot deel mee uit de voeten kunnen. Maar daar-naast zijn we ook andere markten aan ’t opzoeken. We doen veel in keuring en inspectie en dat willen we uitbreiden om niet afhankelijk te zijn van alleen maar de aanbestedingsmarkt. Continuïteit creëren. Keuring en inspectie komt periodiek terug en er volgen bijvoorbeeld reparaties uit.

Mooiste is als je een project maakt, dat je niet afscheid neemt bij de oplevering, maar ook terugkomt om het onderhoud te doen, keuringen te doen, en als er uit-breiding is, dat ook voor je rekening te nemen. We streven ernaar om een lange relatie op te bouwen met onze klanten.

In deze tijd is de concurrentie harder  worden. Waar voeger wel vaak een gun-factor was zie je dat veranderen. Mensen denken er is veel aanbod. En dan uitpro-beren of iemand ’t goedkoper of sneller kan. Daar hebben wij ook mee te maken.

Maar waar red je ’t dan op?Waarom zou de concurrent het wel kunnen en wij niet? Meedenken in budget is nadenken of je sneller en efficiënter kunt werken.

Je moet natuurlijk uitkijken dat je niet in die spiraal naar beneden gaat dat je denkt ’t kan steeds goedkoper, op een gegeven moment stopt ’t natuurlijk.

We hebben veel warme contacten, via- via komen we overal terecht. Het simpel versturen van brieven dat werkt niet  meer in deze tijd. Kijk en het zijn eco-nomisch moeilijke tijden, pretenderen  een gezond bedrijf te zijn en hopen dat opdrachtgevers daar ook gevoelig voor zijn. En zeggen “ok, als je met visser zaken doet, doe je in ieder geval met een partij zaken die ook over een paar jaar nog bestaat”. Een betrouwbare partner daar streven we naar.

Als ik zie dat een project keurig netjes op tijd wordt opgeleverd met  alles erop en eraan. En dat iedereen te vreden is en dat de mannen op de werkvloer met passie en plezier eraan hebben gewerkt. En als ze in ’t weekend aan ’t werk zijn  dan denk ik ze staan er toch allemaal om 07.00u ’s morgens. Als ik dan weer terugrijd dan vind ik dat wel stoer. Dat geeft mij ook weer een kick, als ’t erop aan komt kunnen ze wel wat met z’n allen.

Wat is jouw allergrootste ambitie?
Heel simpel, Visser Elektrotechniek 100 jaar oud maken, is mijn aller- grootste ambitie. Op een gezonde basis. Het is een mooi bedrijf, een sterk bedrijf en dat moet sterk blijven.  Ultieme doel is het bord hofleverancier aan de gevel, iets wat ik heel graag zou willen.

•  de rode 5 mm LED de meest voorkomende is, namelijk 80% van de wereldproductie?

•  je vanuit je luie strandstoel op je smartphone de beelden van je bewakingscamera’s kunt bekijken?

•  de langst brandende gloeilamp hangt in een brandweerkazerne in Californië en al sinds 1901 brandt?

•   hotel Krasnapolsky in Amsterdam in 1882 als een van de eerste gebouwen in Nederland werd voor-zien van elektrisch gloeilamplicht?

•  lampje een bekend stripfiguur is in de Donald Duck?

• datatransport via glasvezel niet af te luisteren is met elektromagnetische middelen?

• bij een 100 W gloeilamp slechts 5 tot maximaal 10 watt omgezet wordt in zichtbaar licht?